Συνέντευξη με την μουσειολόγο κα Τράκη για την έκθεση λαϊκής ζωγραφικής και αυτές που ακολουθούν στον Δήμο Ρήγα Φεραίου

Με την ευκαιρία των εγκαινίων της έκθεσης της λαϊκής ζωγραφικής της κας Βιολέττας Σοφικίτου, βρεθήκαμε στον χώρο της έκθεσης και ανάμεσα στα εμπνευσμένα και εξαιρετικά έργα της, μιλήσαμε με την μουσειολόγο κα Βασιλική Τράκη για την έκθεση και το πρόγραμμα των επόμενων εκθέσεων μέχρι και την Άνοιξη του 2026.

Βιβή Τσιντσίνη (Β.Τ.): Ο Δήμος Ρήγα Φεραίου είναι γεμάτος εκπλήξεις. Γιατί επένδυσε σε μουσειολόγο, ώστε να αναλαμβάνει, να τροφοδοτεί, μαζί με τον αντιδήμαρχο πολιτισμού, συνεχώς, τους πολίτες με υλικό, το οποίο το έχουμε πολύ ανάγκη, με τέχνη. Αλλά καλύτερα θα μας τα πει η μουσειολόγος κυρία Βασιλική Τράκη. Χαίρομαι πολύ που σας γνωρίζω. Και εγώ. Και ήταν πραγματικά ευχάριστη έκπληξη να συναντήσω αυτή τη φροντίδα από τον Δήμο. Δηλαδή να έχει έναν άνθρωπο που θα είναι ο πυρήνας, γύρω από τον οποίο θα υλοποιούνται όλα αυτά που η Δημοτική, αρχικά και βεβαίως το Δημοτικό Συμβούλιο, ψηφίζει και στηρίζει.

Κα Βασιλική Τράκη: Είναι πράγματι έτσι. Πώς θα μπορούσε βέβαια να είναι κι αλλιώς. Που ο Δήμος Ρήγα Φεραίου είναι ένας τόπος γεμάτος ιστορία και πολιτισμό. Χωρίς δεύτερη σκέψη, όταν έπεσε η πρόταση στον αντιδήμαρχο πολιτισμού και στον δήμαρχό μας, τον κύριο Νασίκα, να κάνουμε ένα αφιέρωμα σε λαϊκούς καλλιτέχνες και να ξεκινήσουμε και μέχρι το Πάσχα να τους αναρτούμε, είπε το ναι. Αρχικά ξεκινήσαμε με την κυρία Βιολέττα Σουφικίτου. Μια κυρία περίπου, ας πούμε την ηλικία στα 80. Είναι Σκοπελίτισσα και έχει αποτυπώσει με τα υπέροχα ζωγραφικά της έργα λαϊκότροπα όλη την ιστορία και τη μυθολογία αλλά και τα τοπία του νησιού της, την Σκόπελο που την λατρεύει.

Β.Τ.: Οπότε να πούμε ότι η έκθεση βρίσκεται στο πεζόδρομο Βελεστίνου, περίπου στο μέσο του πεζοδρόμου.

Κα Τράκη: Θα είναι ανοικτή για το κοινό έως τις 26 Νοεμβρίου, πρωί-απόγευμα, και Σαββατοκύριακα. Φιλοξενείται στην αίθουσα του πρώην ΚΑΠΗ στον πεζόδρομο.

Β.Τ.: Υπάρχει ένα δίκτυο, το οποίο μπορούν να επισκεφθούν τα σχολεία και οι σύλλογοι. Άρα, μαζί με την έκθεση που είναι ανοιχτή, υπάρχουν και άλλοι επισκέψιμοι χώροι. Πριν πούμε περισσότερα για την κυρία Σοφικίτου, θα ήθελα να δώσουμε προτεραιότητα σε αυτό.

Κα Τράκη: Έχουμε δύο υπέροχες δομές που μπορεί να επισκεφθεί ο κόσμος, τα σχολεία, τα εκπαιδευτήρια, οι φορείς, οι σύλλογοι και μεμονωμένα οι πολίτες. Είναι το Μουσείο Γεωργικών Εργαλείων και Παραδοσιακής Τεχνολογίας, που ουσιαστικά είναι ένας πλούτος της γεωργίας και της καλλιέργειας του Θεσσαλικού κάμπου.

Θα πρέπει να έρθουν οι πολίτες και της περιφέρειας γύρω από το Δήμο Ρήγα Φεραίου, αλλά και όλες τις Μαγνησίες και της Θεσσαλίας, να τον επισκεφτούν αυτόν τον χώρο. Βεβαίως, έρχονται συνεχώς και σχολεία, και φορείς, και πολίτες μεμονωμένα και παίρνουν τα μηνύματα και αφουγκράζονται το γδούπο της γης. Και όχι μόνο. Το Μουσείο Γεωργικών Εργαλείων και Παραδοσιακής Τεχνολογίας αφήνει πολύ ωραίες αναμνήσεις και αποτυπώσεις της παλιάς καλλιέργειας, της παλιάς ζωής, και μάλιστα και μυρωδιές, διότι εκεί μέσα κυριαρχούν πολύ αγνά υλικά, δηλαδή η ύλη της φύσης. Το μαλλί, το ξύλο, το μέταλλο.

Επίσης, έχουμε το Εκθεσιακό Κέντρο Πολιτισμού Ρήγας Βελεστινλής, όπου εκθέτεται βέβαια η ζωή και τη δράση του Ρήγα και ουσιαστικά φυλάσσεται και η μεγάλη χάρτα του Ρήγα, ένα από τα 1.220 πιστά αντίγραφα που είχε κάνει ο Ρήγας. Επίσης, να ξέρετε ότι υλοποιούνται και εκπαιδευτικά προγράμματα και στον εκθεσιακό χώρο του Ρήγα Βελεστινλή, αλλά και στο Μουσείο Γεωργικών Εργαλείων και Παραδοσιακής Τεχνολογίας.

Β.Τ.:  Πώς μπορεί κανείς να κλείσει ένα ραντεβού για να έχει μία ξενάγηση.

Κα Τράκη: Μας τηλεφωνεί. Στον Δήμο ή στο γραφείο του Δημάρχου. Αν πατήσει κανείς στο Google, αμέσως μπορεί να βρει τις πληροφορίες. Και έτσι κλείνουμε ένα ραντεβού, ιδιαίτερα όταν είναι με σχολεία, για να μπορούν να απολαύσουν οτιδήποτε θέλουν, ή και ένα πρόγραμμα να συνοδεύει την ξενάγηση.

Β.Τ.: Οπότε μπαίνει και με αυτόν τον τρόπο ο Δήμος στο χάρτη.

Κα Τράκη: Ε, βέβαια. Πώς θα μπορούσε να γίνει αλλιώς, όταν έχει τέτοια κληρονομιά. Τώρα που έχουμε και εσάς κοντά μας, ακόμη καλύτερα. Θα απογειωθούμε περισσότερο.

Β.Τ.:  Είδαμε γλυκύτατη και πολύ συγκεκριμένη θα έλεγα η κυρία Σοφικίτου. Δηλαδή, ξέρει καλά τι υπηρετεί και γιατί το υπηρετεί. Και είναι κάτι που απ’ ό,τι μας είπε, από παιδί ήθελε να κάνει και έκανε και ένα δώρο στον Δήμο. Τα έχουμε αυτά στο υλικό μας, αλλά θα ήθελα, επειδή είσαστε γνώστρια όλης της προσπάθειας και της καλλιτεχνικής δημιουργίας της, να μας πείτε εσείς δυο λόγια που χαρακτηρίζουν την κυρία Σοφικίτου.

Κα Τράκη: Βεβαίως. Η κυρία Βιολέττα η Σοφικίτου είναι ένας ευαίσθητος, καλλιεργημένος και πολύ διαβασμένος άνθρωπος. Είναι μία γυναίκα με πάθος, με αγάπη για τον τόπο της και βασικά για την ιστορία του τόπου της. Είναι μυημένη στην ιστορία. Ζωγραφίζει από πολύ μικρή ηλικία. Βεβαίως, είναι και κάποιες οικογενειακές καταβολές που την έφεραν να πιάνει το πινέλο στο χέρι, διότι ο παππούς της ήταν η αγιογράφος στο Άγιο Όρος. Οπότε, όπως καταλαβαίνετε, το γονίδιο εξελίσσεται. Η κυρία Βιολέτα πιάνει τα πινέλα της και αρχίζει να ζωγραφίζει πάνω σε φύλλα από κολοκύθι, πάνω σε φύλλα από καλαμπόκι, αρχικά, στην παιδική ηλικία.

Συνεχίζει μετά να ζωγραφίζει αντικείμενα, ιδιαίτερα πιάτα. Είναι τα πιάτα που έφερναν η Ναυτική ωραία δώρα προς τα σπίτια τους. Αυτή τα ζητούσε, τα κατέγραφε, έκανε αντιγραφές και έτσι τώρα έχει μια πολύ μεγάλη συλλογή από πιάτα που ουσιαστικά είναι από όλη την υφήλιο. Μετέπειτα, άρχισε να ζωγραφίζει τα ιστορικά γεγονότα της Σκοπέλου.

Ξεκίνησε από τα θαύματα που έχουμε πίσω μας. Βλέπετε εδώ το θαύμα του Αγίου Μιχαήλ που απεικονίζει τη θαυματουργή διάσωση ενός Τούρκου ναύτη. Είναι σε ναυμαχία που ο Τούρκος ναύτης σώζεται. Και έτσι λοιπόν, ως ευγνωμοσύνη, δείχνει όλο το θαύμα, το ιστορικό θαύμα, η Βιολέττα στον πίνακα αυτό. Και υπάρχουν, ας πούμε, και οι Άγιοι που πέρασαν από τη Σκόπελο. Ο Άγιος Ρηγίνος. Βλέπετε εδώ, έχει το μαρτύριο του Αγίου Ρηγίνου από κάτω. Έχει τον Άγιο Μιχαήλ που σώζει τη Σκόπελο.

Β.Τ.: Βλέπουμε έντονα χρώματα, έλλειψη βάθους, πράγματα που συναντούμε και στη βυζαντινή τέχνη. Είναι πάρα πολύ επηρεασμένη.

Κα Τράκη: Ακριβώς, είναι πολύ επηρεασμένη. Και τα κάνει μόνη της, με τη σκέψη της. Κάθε πίνακάς της είναι ιστορία, είναι μελετημένος. Μακάρι να την είχαμε κοντά μας, αλλά δεν μπόρεσε να παραμείνει κι άλλο- η ίδια εξιστορεί τους πίνακες με κάθε λεπτομέρεια, όπως ακριβώς είναι η ιστορία της Σκόπελου. Και εδώ θέλω να προσθέσω κάτι. Μάθαμε κάποιες πληροφορίες και πήραμε κάποια ιστορικά στοιχεία από τη Σκόπελο που δεν τα γνωρίζαμε.

Κάποια πράγματα δεν τα γνωρίζαμε καν ούτε εμείς, που είμαστε πολίτες της Μαγνησίας. Τώρα θα μου πείτε πώς φτάσαμε να έχουμε τη Βιολέτα Σοφικίτου εδώ. Σε ένα τόπο, σε μία πόλη του Θεσσαλικού κάμπου. Αν σκεφτούμε τη Μαγνησία στο χάρτη, προς το Αιγαίο πέλαγος έχουμε τη Σκόπελο, τις Σποράδες και από την άλλη μεριά έχουμε το Βελεστίνο, το οποίο αγγίζει το Θεσσαλικό κάμπο. Έτσι λοιπόν έχουμε δύο πόλεις της Μαγνησίας που ενώνονται και με τη συνένωση αυτή δημιουργήσαμε αυτή την όμορφη έκθεση να την αφουγκραστούν και άλλοι. Και πράγματι, ο κόσμος όταν έρχεται συγκινείται πάρα πολύ.

Β.Τ.: Το βλέπω, το διάβασα και στο βιβλίο των επισκεπτών. Ας κάνουμε μία μικρή αναφορά στο τι ακολουθεί.

Κα Τράκη: Εδώ βεβαίως εξελίσσεται, έχουν σχολεία, νηπιαγωγεία, φορείς θα έρχονται συνεχόμενα έως τις 26 Νοεμβρίου. Και στη συνέχεια, θα αναρτήσουμε τον λαϊκό ζωγράφο Σωκράτη Ζιώγα, ο οποίος είναι ζωγράφος της Κάρλας, της Λίμνης, Καναλιώτης, έτσι όπως δεν τον έχει δει κανείς, πιστέψτε με. Θα βγουν στην κοινή θέα πολύ σημαντικά του έργα. Δεν τα έχουν δει όλοι οι πολίτες, δεν τα ξέρω. Ακολουθεί ο γνωστός σας, ο Αλμυριώτης φωτογράφος κύριος Μεταξιώτης. Στη συνέχεια θα έχουμε τον κύριο Ξένο και έπειτα συνέχεια μέχρι το Πάσχα.

Β.Τ.: Να πω εγώ ποιος ακολουθεί, η κυρία Τράκη.

Κα Τράκη: Επίσης, να ξέρετε ότι αυτό ήταν το κίνητρο. Να μάθει ο κόσμος, να ξέρει, να έρθουν κι άλλοι να εκθέσουν, κι άλλοι να δείξουν την ωραία τους δουλειά.

Β.Τ.: Άρα, είναι ένα ανοιχτός διάλογος, με τους πολιτιστικούς πόλους, της Μαγνησίας κυρίως. Εμείς θα είμαστε εδώ, θα καταγράφουμε. Ακολουθούν κι άλλοι όμορφοι καλλιτεχνικοί δρόμοι και δρώμενα. Κα Τράκη, ευχαριστούμε για τον χρόνο σας.

Κα Τράκη: Εμείς ευχαριστούμε, να είστε καλά.